Uczyła słowem, prawością życia i niezłomną postawą – mówił kard. Stanisław Dziwisz, który przewodniczył Mszy św. w bazylice Mariackiej z okazji 100. rocznicy urodzin dr Wandy Półtawskiej.

Pani Wanda w młodzieńczych latach przeszła przez piekło więzień i obozów koncentracyjnych. W tym tyglu cierpienia i poniżenia wyłoniło się jednak złoto jej miłości i służby. Tą drogą poszła i szła przez całe życie pani doktor jako żona i matka, jako lekarz i nauczyciel akademicki – mówił ks. kardynał.

Podkreślił, że Wanda Półtawska jest niezwykłym człowiekiem, któremu wiele zawdzięcza Kościół i Polska. Oddała się sprawie rodziny, przygotowania młodych do projektu pięknej małżeńskiej miłości. Uczyła słowem, prawością życia i niezłomną postawą, nie poddając się władzy w okresie panowania dyktatury komunistycznej.

Wspomniał też o niezwykłym charakterze przyjaźni, jaka łączyła Jubilatkę z Karolem Wojtyłą – biskupem, kardynałem, papieżem Janem Pawłem II. Służąc istotnym wartościom stała się wierną współpracownicą ówczesnego metropolity krakowskiego.

Z ich przyjaźni i duchowej więzi zrodziło się dobro, które ubogaciło Kościół nie tylko w naszej ojczyźnie. Nie muszę dodawać, jak Jan Paweł II cenił prawość, mądrą myśl, doświadczenie i żarliwe zaangażowanie pani doktor w wielkie sprawy człowieka, rodziny i społeczeństwa.

W czasie homilii ks. prałat Andrzej Kuflikowski przypomniał, że to właśnie w kościele Mariackim, w latach 50., po raz pierwszy Wanda Półtawska spotkała ks. Karola Wojtyłę, który zrozumiał ją w sakramencie pokuty. Nieustannie katechizujesz nas i uczysz mówiąc: „Jan Paweł II zawsze miał dla drugiego czas, a wy się spieszycie. Wy przemawiacie, a nie umiecie rozmawiać” – mówił ks. Kuflikowski podkreślając, że prof. Półtawska zawsze znajduje czas dla drugiego człowieka, aby go przyjąć czy z nim porozmawiać, a także dodać nadziei. 100 lat to 100 różnych sytuacji, mnóstwo spotkań, ale nade wszystko ta sama wiara, ta sama nadzieja i ta sama miłość. Wszystko zostawiłaś dla Chrystusa. Postawiłaś Boga w centrum, a reszta znalazła swoją kolejność. (…) Kto zna Dekalog, ten wie, jak postępować, a kto jest człowiekiem, ten będzie święty – zakończył ks. Andrzej Kuflikowski.

W czasie uroczystości odczytano list gratulacyjny abp. Marka Jędraszewskiego. Ile to sytuacji z życia Pani Profesor, związanych z doznawaniem przeciwności i z podejmowaniem trudnych decyzji, ostatecznie wydobywa piękno człowieka jako istoty transcendentnej i zbliża jego transcendencję do Transcendencji Bożej! – czytamy w liście.

W Mszy św. z udziałem Wandy Półtawskiej uczestniczyły władze Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie – ks. prof. dr hab. Robert Tyrała, rektor UPJPII i ks. dr hab. Antoni Świerczek, prof. UPJPII, prorektor ds. polityki kadrowej i promocji. W liście gratulacyjnym rektor UPJPII napisał:

(…) przez wiele lat prowadziła Pani wykłady na naszej uczelni, wcześniej oczywiście jako Papieskim Wydziale Teologicznym, a następnie na Papieskiej Akademii Teologicznej. Ślad mądrości i świadectwo życia jakie zostawiła Pani naszym studentom z pewnością nadal owocują w ich życiu i powołaniu. W szczególny sposób chcemy podkreślić fakt, że w 1967 roku zorganizowała Pani Instytut Teologii Rodziny przy Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie i kierowała nim przez 33 lata, piastując stanowisko profesora. Tym samym stawiała Pani fundamenty dla dzisiejszej nauki o rodzinie i rozwoju naszego Uniwersytetu. Dziękujemy za trud, przekazywaną mądrość oraz kształtowanie tylu pokoleń chrześcijan odpowiedzialnych za przyszłość rodziny oraz za obronę życia każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci.

Lekarz psychiatra, współpracowniczka i przyjaciółka Jana Pawła II, urodziła się 2 listopada 1921 r. Więziona w czasie II wojny światowej przetrwała niemiecki obóz w Ravensbrück, a później jako lekarka, doktor nauk medycznych, przez dziesięciolecia zabiegała w Polsce m.in. o życie dzieci nienarodzonych.

W 2016 r. Wanda Półtawska została odznaczona Orderem Orła Białego – „w uznaniu zasług dla Rzeczypospolitej Polskiej, za propagowanie wartości i znaczenia rodziny we współczesnym społeczeństwie”, a także za „chrześcijańskie świadectwo humanizmu i wkład w rozwój katolickiej nauki społecznej”.

Źródło, fot. Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej